Rosnące ceny paliw i energii powodują, że budowa domu w dzisiejszych czasach ukierunkowana jest na poszukiwanie oszczędności. Do budowy domu wykorzystywane są coraz doskonalsze i sprawniejsze urządzenia grzewcze, materiały izolacyjne o niskich współczynnikach przenikalności cieplnej, a także bardzo szczelne okna i drzwi. Niestety szczelne zamknięcie budynku działa negatywnie na tradycyjną wentylację, która staje się niewystarczająca aby usunąć zużyte powietrze. Proces wentylacji grawitacyjnej przebiega poprawnie za sprawą różnicy gęstości powietrza zewnętrznego i wewnętrznego (dokładnie w pionowym kanale wentylacyjnym), bądź powstania ciśnienia dynamicznego na wylocie kanału. Do prawidłowego działania wentylacji grawitacyjnej muszą być spełnione pewne warunki m.in. 

• okna i drzwi powinny być nieszczelne, aby zapewnić stały dopływ świeżego powietrza,
• kanały wentylacyjne powinny być prawidłowo zaprojektowane i wykonane,
• temperatura na zewnątrz budynku powinna być niższa niż wewnątrz, bądź na zewnątrz powinien wiać przynajmniej lekki wiatr.

Rozwiązaniem problemu niewystarczającej wentylacji jest zastosowanie systemu rekuperacji, który pozwala na stałą wymianę powietrza w budynku bez strat ciepła. Podczas wymiany powietrza dochodzi do odzysku energii (ciepła) z powietrza zużytego, która posłuży do ogrzania powietrza nawiewanego. Prawidłowo zaprojektowany system wentylacji nawiewno-wywiewnej z odzyskiem ciepła przyczynia się znacznie do oszczędności w kosztach ogrzewania. Do optymalnej pracy rekuperacji należy spełnić kilka warunków:

1. Zbilansowanie wentylacji – ilość powietrza nawiewanego powinna być równa lub 5%-10% większa od ilości powietrza wywiewanego. Niewielkie nadciśnienie w budynku jest wskazane choćby ze względu na prawidłową pracę kominka. 
2. Szczelność budynku – okna oraz drzwi zewnętrzne powinny być jak najbardziej szczelne. Nie może być czynnych kanałów wentylacji grawitacyjnej przez które usuwane jest ciepłe powietrze. Jeżeli okap ma wyprowadzoną oddzielną instalację powinna być zamontowana szczelna przepustnica zwrotna, która zapobiegnie ewentualnemu nawiewu zimnego powietrza. 
3. Odpowiednia izolacja sytemu rekuperacji – przewody wentylacyjne instalowane w strefach nieogrzewanych lub nieocieplonych powinny być odpowiednio ocieplone:

System wentylacji mechanicznej nawiewno-wywiewnej  z odzyskiem ciepła składa się z poniższych elementów: 

• centrala wentylacyjna z odzyskiem ciepła (rekuperator)
• przewody wentylacyjne
• elementy nawiewne i wywiewne (zawory, anemostaty, kratki i inne
• czerpni 
• wyrzutni.

Rekuperator składa się z następujących elementów:

1. Obudowa – izolowana termicznie i akustycznie.  ograniczyć straty energii i obniżyć poziom hałasu emitowanego przez wentylatory.
2. Wymiennik ciepła – główny element rekuperatora dzięki któremu możliwe jest odzyskanie energii (ciepła) z powietrza wywiewanego. W centralach serii PROMINI oraz PROMAX instalowany jest wymiennik krzyżowo-przeciwprądowy
3. Filtry – zadaniem jest oczyszczanie powietrza z zanieczyszczeń i pyłków, aby nie dostawały się do pomieszczeń. Znajdują się przy otworze nawiewnym i wywiewnym. 
4. Wentylatory –  w  centralach PROMINI oraz PROMAX  stosowanie są wentylatory prądu stałego EC. Wentylatory można płynnie regulować. Charakteryzują się cichą pracą i niskim zużyciem energii.
5. Automatyczny by-pass – zapewniający w razie potrzeby możliwość schłodzenia pomieszczenia dzięki bezpośredniemu dopływowi chłodnego powietrza do pomieszczeń z zewnątrz w okresie letnim bez konieczności zastępowania wymiennika kasetami letnimi co, z perspektywy czasu i obsługi, jest dość uciążliwe w eksploatacji.
6. Sterownik – zaawansowana automatyka pozwala precyzyjnie dostosować parametry centrali pod bieżącą instalację oraz panujące warunki pogodowe. Płynna regulacja obrotów wentylatorów, harmonogram czasowy nastaw, kontrola antyzamrożeniowa, regulacja pracy bypassu to tylko niektóre funkcje sterownika pozwalające zoptymalizować pracę jednostki.
7. Moduł LAN – umożliwia obsługę on-line poprzez strony internetowe, nie wymaga stałego adresu IP, bez konfigurowania ustawień. 
8. Wyposażenie dodatkowe – w skład wyposażenia dodatkowego mogą wchodzić: moduł chłodzący, system antysmogowy, moduł Wi-Fi, przepustnica do GWC. 

Element:

1. Wentylator nawiewny
2. Wentylator wywiewny
3. Wymiennik ciepła
4. Filtr G4 wyciąg
5. Filtr F7 nawiew
6. Nagrzewnica wstępna
7. Taca ociekowa
8. Nóżki regulacyjne

Kontrola czystości filtrów w rekuperatorze jest bardzo ważna.  Zabrudzone filtry zmniejszają jakość powietrza dostarczanego do budynku, co może negatywnie wpłynąć na zdrowie mieszkańców. Większy jest także opór przepływu powietrza powodujący  zmniejszenie ilości powietrza nawiewanego do pomieszczeń oraz zwiększenie zużycia prądu przez wentylatory. 

Jest wiele opinii na temat tego jak często wymieniać filtry w rekuperatorze. Filtry należy wymieniać wtedy kiedy są zabrudzone. Nie rzadziej jednak niż 3-4 razy w ciągu roku.

Jest wiele czynników wpływających na szybkość zabrudzenia się filtrów. Do głównych czynników można zaliczyć:

• Lokalizacja budynku – region o wysokim bądź niskim zanieczyszczeniu powietrza, sąsiedztwo prac budowlanych, drogowych.

• Rodzaj zastosowanych filtrów – Im dokładniejszy filtr, tym szybciej będzie się zabrudzał. Filtry są klasyfikowane według efektywności zatrzymywania cząstek PM2,5 i PM10 w ujęciu procentowym. Klasy filtrów dzielimy na: zgrubne, pośrednie i dokładne. Filtry zgrubne zatrzymują większe cząstki zanieczyszczeń i oznaczone są klasą od G1 do G4. Filtry pośrednie i dokładne zatrzymują określony procent cząstek o wielkości 40 mikrogramów. Filtry pośrednie określone są wartościami M5 i M6, dokładne – od F7 do F9. Filtrują one do 95% cząstek pyłu zawieszonego.

• Pory roku – w zależności od pory roku zanieczyszczenie powietrza jest inne. W okresie wiosenno-letnim więcej jest zanieczyszczeń organicznych: rozkwit i pylenie roślin.

• Sposób użytkowania rekuperatora – ustawienie harmonogramów oraz intensywności pracy